Çend têbînî li ser gotara Dr. Ebdulhekîm Beșar Serokê Partî Dêmoqratî Kurdî li Sûriye (ALPARTI) Di warê kongireya neteweyî de

20. Juli 2011

Ji 2ê sala 1889ê ve, navçeya Dakota (Dakota bașûr û ya bakur), ku dikevine bin serhedên Kanadî-Amerîkî, li gor pirtûkên dûrokî û li gor rastîniya rojane, parekin ji dewleta Amerîkî (USA). Lê belê, berî niha bi 16 salan niștevanekî Dakota, ku bi navê John Roljinski ye, kanî bi cîh bikira, ku evtevlêkirina Dakota tenha bi terzekî leșkerî çêbûye, hema çi bingeheke destûrî an zagonî jê re nîne. Wî dest pêkir bi nivîsandina nameya ji mezinên dewletê re û axaza cihêbûna Dakota ji sîstema wîlayetên Amerîkî kir. Di sala 2003 de Sînatorekî mijara dengdayîneke gelêrî ya xelkê Dakota daxist gengeșiyê lê ew bi serneket. Paș ku dadkaran di van salên dirêj de ji hêja John Roljinskî bawer kirin û maf dan wî bo bi cîh anîna dengdayînê de, ew pê hișyar bû, ku sînorên Dakota bi terzekî zagonî tew nehatîne nasîn, lew re pêdivî bi lêkolîn û gengeșiyeke nû hate vekirin, ew jî wê çend salan dirêj bike, em nizanin.

Hêja Dr. Abdulhakîm Bașaar, ku serokê Partiya Demokrat a Kurdî  ye (Alpartî) li Sûriye, taze pê hișyar bû, ku taqek li dîwarê me heye, bayekî tund tê re bi ser me de tê, lew re bo gelê Kurd, bo tevgera kurdî û bo rewșenbîr û jin û ciwanên kurd, kongireyeke neteweyî ya kurdî li Sûriye niha pêwîst e.

Eve jî paș hefteyekê ji serlêdana hinek berpirsên Encumena Neteweyî ya Kurdistanî- Sûriye (KNAS) bo Koçka Sipî li Washington û paș peyivîna serokê wê di xaniyekî de ji wan xaniyên gewre yên Kongirêsa amerîkî. Eve jî seyr e û ciyê pirsê ye. Qey hêja Dr. Ebdulhakîm Beșaar vê encumen\ tew nabîne û nizane ku ew dikane hinek xebat û bizavên baș bike, ku hinde partiyên me nikanin bikin?

Ev li xwe hișyarbûna birayê hêja tîne bîra me, ku partiyên kurdî sûrî, berê jî paș avabûna vê encumenê yekser hatin ba hev û gota “Vegêreke siyasî” ya kurdî li Rojavayê Kurdistanê kirin û gava ziyaneke mezin gihandin vê encumenê, qirikên dikirine zîqezîq ji nû ve dûr firiyan û mijara “Mercîîyetê” dîsa bincil û ta niha tiștek ji wê bahoz û tolazê dernekt.

Baș tê bîra min, ku hinek partiyan gotin: Em vê encumenê (KNAS) napejirînin. Me dizanî ji bo çi! Ji ber ku rêberê wan ê rûhanî  tew hebûna parçeyekî ji Kurdistanê di rojavayê wê de napejirîne, û ewana jî hîç encumenekê, partiyekî, komeleyekê an desteyeke çandeyî û folklorî jî, ku ne di bin saya rêberê wan de be napejirînin. Hinekan jî gotin:”Hûn axaza federaliyek kurdî li Rojavayê Kurdistanê dikin, hema partiyê me vê yekê naxwaze.” Bi wateya: ewana nikanin bo gelê Kurd federaliyê bixwazin, ta partiya wan dixwaze. Hinekan jî gotin:”Hûn bizava roxandina sîstema Baas li Sûriye dikin. Em vê yekê armanc nakin.” Hinekên dî gotin:”Hûn dixwazin têkiliyên KNAS bi derve re avabikin. Em hîç guh nadin tiștên wilo.”

Axaza tevan jî ew bû, ku serokê encumenê ji partiyan be, lê kesek bi nav nekirin, da pevçûn li ser serokatiyê di nêv wande pêda nebe,berê kelem di nêv wan de pir in. Gișan axaza %60 ji sendeliyên encumenê bo partiyan kirin, lê diyare hêja Hekîm Beșar ji wan naziktir e, em niha kêmtir dixwaze.

Di vê demê de, gelê Sûrî tev derketiye serhildanê û roxandina sîstema Esed armanc dike, jê re xebata xwe dike û gelek qurbaniyan her roj dide. Hêja Hekîm tenha gota “Rêveçûnên aștiyane û demoqrat ên Kurdan” dike, lê armanca wan nabêje, tevî ku rewș wêran e. Ew li ser axaza “Autonomî” an “Federaliya kurdî” jî tiștekî nabêje, tevî ku ji sala 2000î ve ev axaz firehtir di nêv gelê me de belav dibe û niha hinek partiyên ku van  axazan dixwazin jî hene û livbaziyên xwe yên siyasî bi xortanî li derve ji bo wan dikin. Hema ew bi așkerey8 li ser “Dialoga neteweyî bi deselatê re” dipeyive û dike bendek ji bendên projeya xwe bo kongireya neteweyî.

Dîsa jî pir baș e, ev destpêkirina partiyekî weke (Alpartî) li Rojavayê Kurdistanê bi axiftinê li ser giringiya kongireyeke neteweyî, ku encumeneke hevpar jê derkeve. Hema hîviya me ji hêja Hekîm Beye, ku ew bersivên pirsên me û yên xûșk û birayên dî bi sîngekî fireh û bi wêrekî li ser vê mijarê bide, da diristiya kesanî û siyaseta wî ji dest neçe. Ka ew çi li ser KNAS dibêje? divem wêbiherif8nin û yeke nû bê navê Kurdistan û bê axaza federaliyê ava bikin? Ka em dev ji armanca roxandina sîstema Baas ê hov û neyar berdin? an jî em li ser xebata vê encumenê xebateke balatir, hêjatir û xortir avabikin?

Li gel silavin ji dil

Peyv ne bes in

Words are not enough anymore

Cankurd, August 25, 2011

Ev gotina li jor bi Ingilîzî hatiye, ya Dr. Hubertus Hoffmann e, ku serek û avakarê saziya Networka Hêminiya Cîhanî ye (World Security Network Foundation). Ew dibîne ku cîhê serokê Sûrî, Beşar Al-Assad zindan e, û ji bo roxandina sîstema wî, û girtina wî, divê cîhana azad û demoqrat ne tenê bipeyive, dive ew gavin livbaz bike, da ev serokê hovbaz hîn bêtir jin û zarok û ciwanên gelê Sûrî need kuştin.

Li ser vê yekê David Shenker, ji malbenda Washington bo siyaseta Rojhilata Navîn, ji serokê Amerîkî Barak Obama dixwaze, ku ew bi hinek gavin livbaz hovîtiya sîstema serokê Sûrî bide rawestan. Di roja 20ê Tebaxê de gotareke fireh û kûr li ser vê mijarê nivîsand (Pênc tiştên ku divê Obama bike), û wekî pilaneke xort ji wî re dide danîn, ku Obama kanibe rast bi histobariya xwe rabe.

Ew dibêje ku damekirina “Hîsarkirina” sîstema Esed ji aliyê aborî ve ne bese. Sîstema Seddam Husên tevî gelek babetên damekirinê kanî bû 10 salên dî gelê xwe bipelixîne. %30 ji hatinên diravî yên dewleta Sûrî ji firotina Petrol û Gazê tên. Ewrûpa bêtirê wan berheman dikirre. Divê Ev kirrîn û firotin rawestin. Ya dî ewe ku welatên Ewrûpî çi karên aborî, avahî, çandinî û bazarî bi Sûriyê re nekin. Wekî wan jî mîrnişînên erebî yên kendava Farsî, Kuweyt, Qatar û Saudî Erebî jî pêwîste karê firmên xwe ku têkiliya wan bi Sûriyê re hene ji wan têkiliyan qedexe bikin. Ji aliyekî dî ve, tevî ku têkiliyên USA bi Türkiyê re nebaş in, dîsa jî pêwîste bêtir zor li ser deselata Erdogan bite kirin, da ew hîn ji niha bêtir xwe ji sîstema Esed bidûrxîne, Türkiye sînorên xwe bo bazariyê bi wê re veneke.

Bi ser van axazan “daxazan” de jî, ji Obama têye xwestin, ku ew harîkariya hembervaniya Sûrî bike, ku ew xwe hîn baştir li saz xîne, xwe çêtir organize bike, divêt serok Obama silaviya mezinên hembervaniya Sûrî di Koçka Sipî de bike û bi wan re hinek wêneyan bigire, da Esed û gelê Sûrî bibînin, ku rewş gihaye çi qonaxê. Pêwîste Serok Obama ji mezinên leşkerê Sûrî û saziyên îstîxbaratên re bide xuyakirin, ku ewana jî wê bên tawanbarkirin, ji ber van hêrişên hovane yên ku leşker li ser bajêr û gundan dike.

Tev li van axazan jî, David Shenker ji Obama dixwaze, ku ew di Encumena Hêminî ya UNO de gelek zor bîne ser wan dewletên ku ta niha dinêrin çewa serokek gelê xwe dide kuştin û hîn jî ne amade ne tiştekî dijî wî bikin.

Wekî em dibînin Esed di qada nêvneteweyî de, wekî di kolana Sûrî de, roj bi roj hêza xwe ji dest dide, lê wekî dixuye Melayên Tehranê ji wî re gotine ku ewê bi dare zorê kanibe hembervaniya gelê xwe bipelixîne, û wilo mirov di axiftina Esed a dawî de têdigihe, ku ew pir dûr e ji rastîniya Sûrî ve, û wekî kesekî tew ne li welêt e dipeyive. Ew derewan dike, rastiyê bincil dike, bi hêza xwe û bi piştvaniya gel ji wî re piştrast e, hebûna wî ya diravî kêm nabe, mijara li Sûriyê mijara hinde komikên têrorê ye, gel bi rewşa xwe dilşad e, cîhana azad û demoqrat nikane tiştekî dijî wî bike….û…û… Eve jî tersî rastîniya Sûriyê ye û diyar dike ku Esed nikane wê bipejirîne, lew re hîvî dike ku ew serhildan a gelê Sûrî di xwînê bê tawanbarkirin bigevizîne. Kolonêl Qaddafî jî tiştin wilo digotin û bahoza dûrokê deselata wî ji ortê rakir û avêt ser sergûyan.

 

Bêjeya dil – 7

Helbest û Evîn

August 24, 2011

Evîn hêvana helbestê ye. Helbest jî vedenga bilind a evînê ye. Herdu bi hev ve hatîne zemirandin, tev li hev bûne, di hev de hatîne pişaftin, bûne yek can û giyan, ji hev nabin û bi hev re jîneke herheyî avadikin, dixemilînin û hawîra xwe geş dikin an jî xembar dikin.

Hozanvanên mezin evîndarin mezin bûn û helbestên navdar berhemên evînî bûn. Hevjenîn û hevsaziya evîn û helbestê gelek helbestin çêrokî yên cîhanî pêda kirin, ji wan jî (Mem û Zîn) a Ehmedê Xanî, (Leyl û Mecnûn) a Şêx Mihemmed Can û (Romeo û Joliyêt) a Shakespeare. Bi rêya wan çêrokên evînî hozanvan an helbestvan hermayî dibe, nema winda û berşê dibe, navê wî bi berhema wî ve têye girêdan, bi wê tê nasîn, tevî ku ew xudanê wê ye, lêkirê wê ye, wekî nave endizyarê mezin Sînan bi berhemên wî avakirinê ve hatine girêdan.

Bi hezkirina wê efsaneyê, wê çêrokê, an wê evîndariyê, ji aliyê xwendevan ve, helbestvan bêtir û bêtir têye hezkirin û dîmenê wî li ba xwendevan xweş û ciwan û nazik dibe, wekî çewa dîmenên lehengên efsaneyan û hêjamirovan  bi terzekî baştir, çelengtir û sipehîtir têne nexişandin û mêrandin. Li ser wan pirtûk tên lêkirin û belavkirin, û gelek kesên dî jî di rêç û şopa wî re dicing, dixwazin berhemin wilo lêbikin, da ewana jî wekî wî navdar bibin û bên nasîn.

Evîn egera hebûnê dide helbestê û bingeha nasdana hozanvan amade dike, û helbest hêza mayînê dide evînê. Helbest, evîn û helbestvan, bi hev re di mejiyê gel de, di pirtûkên wêjevaniyê de û di stranên gelêrî de cîhekî bala û hezkirî distînin.  Mixabin, ne her helbestek li ser gul û dîmên keçên mina kevokan, li ser sing û berên sedefî, li ser lêvên wekî gulên Curî, bi ah û keseran dagirtî dibe helbesteke evînî.